Zdania na temat tego czy lepiej, aby rodzeństwo wychowywało się w jednym pokoju czy w dwóch są podzielone. Jest to także problem dla rodziców - czy za wszelką cenę dzielić przestrzeń, aby zapewnić dzieciom osobne pokoje, czy zachować większy metraż, ale kosztem tego, że dzieci będą musiały się nim dzielić.
Przed taką decyzją stoi nasza czytelniczka, która właśnie kupiła z mężem mieszkanie w stanie deweloperskim. Mają oni już jedno dziecko, drugie urodzi się niebawem. Rodzice odbierają nowe lokum na przełomie roku i stoją przed dylematem, czy pozostawić dwa małe pokoje dla dzieci czy połączyć je, tak by ogólny metraż był większy.
Całe mieszkanie to cztery pokoje.
- Chcielibyśmy się w nich racjonalnie pomieścić - napisała w liście do redakcji pani Barbara. - Jeżeli chodzi o kolory to wolimy jasne podłogi, także jasną kuchnię. Ja ogólnie chciałabym pójść w stonowane kolory wszędzie, jednak mąż upiera się na rażące kolory tęczy. Nie umiemy dojść do kompromisu.
Właściciele mieszkania mają także psa yorka i zastanawiają się nad optymalnym miejscem na legowisko dla niego.
Dwie propozycje aranżacji mieszkania przygotował Mikołaj Ćwidak z pracowni MC Architekt. Jedna z nich obrazuje jak wyglądałoby mieszkanie, gdyby dzieci miały swoje pokoje; druga jest propozycją aranżacji wspólnego pokoju.
Koncepcja pierwsza. Osobne pokoje.
Pokój, obecnie trzyletniej, dziewczynki znajduje się w jednym z dwóch mniejszych pokoi (7,7 m kw.), drugie z mniejszych pomieszczeń (7,9 m kw.) przewidziane zostało jako pokój dla niemowlaka.
Układ funkcjonalny pokoju dziewczynki trzyletniej został zaplanowany w taki sposób, aby miała ona dostęp do wszystkich swoich "skarbów". Niskie szuflady na których można ustawiać ulubione zabawki i książki zapewniają łatwy dostęp do potrzebnych rzeczy, a jednocześnie są pojemne. Po zakończonej zabawie w szybki sposób można w nich ukryć powstały rozgardiasz.
Częścią integralną niskiej zabudowy jest łóżko na przedłużeniu którego również znalazła się dodatkowa pojemna szuflada. Jako dodatkowy element wyposażenia pojawił się okrągły stolik z czterema taboretami. Mebel został zaprojektowany w taki sposób, aby niewykorzystywane siedzenia nie zabierały miejsca z powierzchni tego niewielkiego pokoju, a w razie odwiedzin mogły przy nim usiąść cztery osoby.
Zaproponowane kolory jednoznacznie określają charakter wnętrza, ale nie są one infantylne i podkreślają osobowość dziewczynki w wieku trzech lat.
Sypialnie rodziców umieszczono w pokoju o powierzchni 10,5 m kw., na końcu mieszkania, blisko łazienki. Pokój z aneksem kuchennym zaaranżowany został w taki sposób, aby pełnić mógł funkcje pomieszczenia do wypoczynku, jak i jadalnię. Duży stół dzielący pomieszczenie ma szanse stać się prawdziwym sercem domu pełniąc w zależności od potrzeb funkcję dodatkowego blatu kuchennego lub miejsca do pracy czy rodzinnego odrabiania lekcji (za parę lat).
Legowisko dla psa znalazło się w przedpokoju.
Do niewielkiego pokoju dziewczynki doskonale pasuje niewielki stolik z chowanymi pod blat taboretami. W czasie kiedy nie są używane nie zabierają miejsca w pomieszczeniu.
Koncepcja druga. Wspólny pokój dla dzieci.
W łazience zamiast bezbrodzikowej kabiny prysznicowej pojawiła się wanna, która ze względu na małe dzieci jest rozwiązaniem bardziej racjonalnym.
We wspólnym pokoju z aneksem kuchennym duży stół zastąpiony został przez wyspę kuchenną z wygodnym blatem śniadaniowym. W miarę możliwości podłączenia instalacji na wyspę przeniesiona może zostać płyta kuchenna. To pozwoliłoby na zwiększenie powierzchni blatu roboczego w zabudowie kuchennej, ewentualnie na włączenie do zabudowy dwóch wysokich słupków (co pozwoli zwiększyć powierzchnię przechowywania lub umieścić w jednym z nich piekarnik).
Znaczącą zmianą w układzie mieszkania jest połączenie dwóch małych pokoi dzieci w jedną wspólną przestrzeń. Zaletą takiego rozwiązania jest stosunkowo duża przestrzeń do zabawy dla obojga rodzeństwa.
Aranżacja i wizualizacje przedstawiają zagospodarowanie pokoju dzieci w wieku przedszkolnym/szkolnym. W pokoju przewidziano dwa biurka, dużą szafę ubraniową, która w najniższej części ma szuflady i półki dostępne dla dzieci.
Miejsce do spania zaprojektowano przy istniejącym szachcie kominowym w postaci łóżka piętrowego. Pozostałą część powierzchni pokoju pozostawiono niezagospodarowaną, aby służyła do zabawy dla dzieci.
Stonowana ciepła kolorystyka nadaje aranżacji przyjemnego wyglądu, a wnętrze wydaje się wypełniać światłem.
Zastosowanie w pokoju dziecięcym różnorodnych kolorów będzie dla nich bodźcem, wszystkie utrzymane są w jasnej tonacji, dzięki czemu pokój jest jakby rozświetlony.
Porady architekta
Masz problem z aranżacją wnętrza?
Wyślij do nas zwymiarowany szkic pomieszczenia wraz z zaznaczoną wentylacją oraz doprowadzeniami instalacji. Napisz jakie kolory lubisz, jaki preferujesz styl, jakie elementy mają koniecznie znaleźć się w twoim otoczeniu. Opisz kto będzie korzystał z projektowanych pomieszczeń i jaki tryb życia prowadzą użytkownicy. Czy mają jakieś pasje?
Rozwiązania przedstawimy w serwisie Dom i Nieruchomości w dziale Projekty i wnętrza.
Uprzedzamy, że przedstawione zostaną wybrane problemy.
List i szkic prześlij pod adres: aranzacje@trojmiasto.pl
Mikołaj Ćwidak
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}
;){kind=link}
){kind=link}
;){kind=link}