Płyty gipsowo-kartonowe (zwyczajowo nazwane płytami g-k) są lekkie, niezbyt drogie i stosunkowo łatwe w montażu. Dzięki niewielkiej wadze, można je stosować praktycznie wszędzie. W sklepach dostępnych jest kilka rodzajów tych płyt. Jak je wybrać i na co zwrócić uwagę podczas montażu, żeby nie popełnić błędu?
na jakość i miejsce zakupu
8%
na przeznaczenie i rodzaj
36%
kluczowy jest wyłącznie wymiar
2%
liczy się dla mnie tylko cena
15%
nie wiem, nigdy się nad tym nie zastanawiałem
19%
nie dotyczy mnie ten problem
20%
Płyty gipsowo-kartonowe wykorzystywane są m.in. jako okładziny ścian i sufitów, do konstruowania ścian działowych czy tworzenia sufitów podwieszanych o różnych formach.
- System suchej zabudowy płytami g-k może być wykorzystywany zarówno do stawiania ścian działowych jak i do wykonywania sufitów podwieszanych, wykańczania sufitów i skosów na poddaszach, jak i do wykonywania zabudów stelaży podtynkowych czy wkładów kominkowych - mówi Małgorzata Łozińska-Drop z Archiblanco. Ciekawym pomysłem jest także zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych, która umożliwia realizację różnych pomysłów aranżacyjnych.
- Płyty g-k różnią się od siebie pod względem miejsca zastosowania oraz rodzaju powierzchni, do której są przeznaczone. Kiedy wymaga tego sytuacja, powinniśmy zastosować płyty o zwiększonej odporności na wilgoć, ognioodporne lub giętkie, które umożliwią robienie różnych form, takich jak koła czy elipsy - stwierdza Jacek Szefler z firmy Bysewo. Rozróżniamy cztery główne rodzaje płyt:*
zwykłe (tzw. białe) o grubości 12,5 mm, które są przeznaczone do suchych pomieszczeń,
*
zielone, które charakteryzują się
podwyższoną odpornością na wilgoć i są bardziej wytrzymałe,
*
ognioochronne (najczęściej w kolorze różowym lub białym, zawsze z czerwonymi napisami), które są wypełnione włóknem szklanym, znacznie cięższe i trudniejsze w przecinaniu,
*
synia o grubości 12,5 mm ze zwężaną grubością końcówek, które świetnie sprawdzają się na sufitach, bo umożliwiają perfekcyjne łączenia.
Czytaj także: gdzie najlepiej kupować materiały budowlane? - Istotne są także kwestie wymiarów. Najbardziej standardową płytą jest taka o wymiarach 1,2 na 2 metry. Wyróżniamy także takie o wymiarach 1,2 na 2,6 metra oraz 1,2 na 3 metry. Oprócz tego, jakiś czas temu zostały wprowadzone poręczne niewielkie płyty o wymiarze 1,2 na 0,6 metra - mówi Krzysztof Kasprzak z firmy Buduj i Remontuj.Rzadziej wykorzystywane są płyty o długości 3 i 3,6 m.
Równie ważne jest także
miejsce zakupu płyt. Warto wybierać egzemplarze z pewnego źródła, gdzie są one przechowywane w dobrych warunkach.
- Płyty, które miały styczność z wilgocią znacznie trudniej się montuje. Te w marketach nie mają szans zbyt długo leżeć, dzięki czemu na pewno nie zwilgotnieją. Dobrym rozwiązaniem są też hurtownie, w których nie jest zbyt zimno - podkreśla Krzysztof Kasprzak.Wady i zaletyGłówną zaletą systemu suchej zabudowy płytami g-k jest przede wszystkim
szybkość wykonania. Istotne są duże możliwości aranżacyjne, jakie możemy osiągnąć we wnętrzu przy ich zastosowaniu. Liczy się też dużo mniejszy ciężar ścian działowych z tych płyt w porównaniu z murowanymi ścianami.
Czytaj także: Jak wybrać farbę do wnętrzNiestety takie rozwiązanie wiąże się z koniecznością stosowania dodatkowych wzmocnień, przykładowo w celu montażu mebli do ścian.
- Ważnym punktem jest również konieczność dużej precyzji wykonania, sposobów wypełnień i wykonania łączeń w celu uniknięcia mostków akustycznych przegrody - dodaje Małgorzata Łozińska-Drop.MontażW przypadku
mocowania płyty do ściany można to wykonać na kilka sposobów: najczęściej przykleja się ją bezpośrednio, na pasach lub punktowo. Podłoże powinno być wcześniej zagruntowane po to, by nie chłonęło zbyt dużo wody z zaprawy klejowej.
Bezpośredni montaż płyty do ściany może zostać wykonany klejem gipsowym
do niemal równej ściany, której odchylenia od płaszczyzny nie przekraczają 1,5 cm. Aby klej się dobrze trzymał, po usunięciu farby ze ścian powinno się zagruntować powierzchnię. Kolejnym krokiem jest przycinanie płyty do wysokości pomieszczenia i aplikacja kleju w odstępie co 30 cm. Płyta powinna zostać dociśnięta do ściany za pomocą długiej łaty oraz dobijana gumowym młotkiem. W ten sposób wyrównuje się wypukłości i koryguje położenie poziomnicą.
Inną metodą mocowania płyt
do niezbyt równej powierzchni ściany jest tzw. metoda na pasach. Pięciocentymetrowe pasy płyt są przycinane i przyklejane pionowo do ściany (zalecany odstęp między pasami wynosi 60 cm). Po przygotowaniu takiego podłoża nanosi się klej na pasy za pomocą zębatej szpachli i dociska płyty, które stanowić mają docelową ścianę.
Kolejna metoda opiera się na przyklejaniu płyt punktowo. Takie rozwiązanie stosuje się zwłaszcza w sytuacjach, kiedy któryś z poprzednich sposobów montażu jest niemożliwy. Polega on na nawiercaniu co 30 cm za pomocą otwornicy średnicy około 50 mm. Otwory powinny zostać zagruntowane oraz wypełnione klejem gipsowym. Ważne jest, by klej z tych otworów wystawał. Dzięki temu będziemy mieć możliwość przyklejenia płyty.
Styki pomiędzy płytami szpachluje się, a następnie wzmacnia taśmą z włókna szklanego. Końcowymi etapami jest szlifowanie oraz gruntowanie.
Gipsowo-kartonowa ścianaZastosowanie płyt gipsowo-kartonowych jest także bardzo przydatne przy budowaniu różnych ścian działowych. Jednak popełnione tu ewentualnie błędy mogą sporo kosztować.
- Niewłaściwe zaprojektowanie ściany i nieuchwycenie w porę błędu może spowodować nawet konieczność demontażu całej ściany. Ważna jest także wysoka jakość produktu. Godne zaufania są produkty przykładowo Norgips, Rigips lub Nida - mówi Krzysztof Kasprzak. Jednym z pierwszych etapów prac jest
wznoszenie szkieletu. Już na samym początku można popełnić istotny błąd, który spowoduje późniejsze pęknięcia, wygięcia czy zniszczenia ściany. Często spotykanym uchybieniem jest nieprawidłowe dobranie rodzaju ściany do typu pomieszczenia. Dobierając szerokość profili powinniśmy mieć na względzie parametry ściany, grubość płyty czy wysokość pomieszczenia.
- Wydawało mi się, że zbudowanie ścianki z płyty gipsowo-kartonowej jest banalne. Niestety przez niewłaściwe umocowanie profili musiałem budować ściankę całkiem od nowa - dziwi się Michał, mieszkaniec Sopotu. Ważne jest także właściwe
wypełnienie ściany izolacją. Przykrą w skutkach nieprawidłowością jest całkowity brak jakiejkolwiek izolacji. W takim przypadku ściana nie będzie spełniała jednej ze swoich głównych funkcji -
izolacji akustycznej. Profile i płyty praktycznie nie tłumią hałasu, w związku z czym izolacja powinna być umieszczona prawidłowo. W przeciwnym razie przez ścianę będą przenikały dźwięki.
Nie należy też w żaden sposób dzielić lub rozrywać wypełnienia - zróżnicowana grubość wełny mineralnej nie będzie spełniała swojej roli. Innym rażącym błędem jest niewłaściwie wypełniony szkielet. Przykładowo w ścianie, która ma spełniać wymogi o podwyższonej odporności ogniowej stosuje się niewłaściwie wypełnienie o podwyższone izolacyjności akustycznej. Tracimy w ten sposób przeciwogniowe właściwości.
Równie ważne jest prawidłowe ułożenie okładziny z płyt. Szkielet, izolacja oraz płyty tworzą integralną całość. W przypadku niewłaściwego montażu należy się liczyć z pęknięciami i koniecznością ponownego montażu.
Ceny płyt gipsowo-kartonowych są zależne od wielkości i rodzaju płyty. Wahają się w przedziale od 5 do 70 zł. Za zwykłą płytę o wymiarze 1,2 x 2 m zapłacimy około 17 zł. Płyta wilgocioodporna o tym samym wymiarze kosztuje ok. 22-23 zł, a ogniowa ok. 50 zł. Za płyty większe zapłacimy relatywnie więcej. W przypadku płyty o wymiarze 1,2 x 0,6 m cena się będzie natomiast kształtować na poziomie 10-12 zł.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy