Ekspert o cieple... Oszczędzanie. Sposoby rozliczania ciepła

Efektywne oszczędzanie ciepła to takie, w wyniku którego rachunek za ciepło jest niższy, ale zachowany zostaje komfort cieplny i budynek nie jest wychładzany. Warto wiedzieć w jaki sposób rozliczane jest zużycie ciepła w budynku, aby jeśli jest to możliwe i korzystne dla nas - zmienić sposób rozliczania i w ten sposób mieć kontrolę nad wielkością rachunków za ciepło. 

Dostawca, klient, odbiorca

Rachunki za ciepło wystawia jego dostawca (w tym przypadku GPEC). 
Jeśli klientem jest odbiorca indywidualny, to rozliczenie jest proste - następuje na podstawie odczytu z licznika zamontowanego u klienta. W przypadku budynków wielorodzinnych, klientem jest spółdzielnia lub wspólnota mieszkaniowa i to z nimi rozlicza się GPEC. Pierwszy pomiar zużycia ciepła następuje na tzw. liczniku głównym u klienta. Na podstawie odczytu z tego licznika dostawca wystawia fakturę za dany okres rozliczeniowy. Dokument ten jest jednocześnie podstawą do rozliczenia przez spółdzielnię, czy wspólnotę mieszkańców, czyli ostatecznych odbiorców ciepła. 
Pamiętać jednak trzeba, że ciepło zakupione przez Klienta (spółdzielnię lub wspólnotę) ogrzewa zarówno mieszkania, jak i tak zwane części wspólne w budynku (np. klatki schodowe czy piwnice). Zużycie ciepła wykazane jest właśnie na liczniku głównym. Aby prawidłowo rozliczyć ciepło zużyte w indywidualnych lokalach, należy dodać do niego zużycie ciepła przypadające na części wspólne budynku. W tym celu spółdzielnia, czy wspólnota powinna posiadać Regulamin rozliczania mediów, w którym powinny być szczegółowo rozpisane zasady, metody i terminy pomiarów oraz sposób podziału zużycia ciepła na części wspólne i poszczególne mieszkania.

Powierzchnia, ciepłomierz, czy podzielnik

Stosowane są następujące sposoby rozliczania kosztów ciepła:

• według powierzchni lub kubatury lokali
W przypadku braku jakiegokolwiek opomiarowania indywidualnego podstawę rozliczania kosztów ciepła stanowi powierzchnia lub kubatura mieszkania. Wówczas całe zużyte przez odbiorcę ciepło - wykazane według wskazań licznika głównego - rozdzielane jest na mieszkańców proporcjonalnie do powierzchni (m kw.) lub kubatury (m szesc.) mieszkania. Opłata jest proporcjonalna niezależnie od tego czy odbiorca oszczędza ciepło czy nie... W takiej sytuacji dobrze jest doprowadzić jak najszybciej do wprowadzenia indywidualnego systemu opomiarowania mieszkań. 

• według wskazań indywidualnych ciepłomierzy
Taki sposób rozliczania występuje najczęściej w nowych budynkach, które opomiarowane są w nowoczesny sposób. Jest najdokładniejszy i najbardziej sprawiedliwy. Część indywidualna zużycia ciepła rozliczana jest zgodnie ze wskazaniem ciepłomierzy indywidualnych. Suma wskazań ciepłomierzy indywidualnych odejmowana jest od wskazania licznika głównego. Pozostałe zużycie ciepła wskazane przez licznik główny uważane jest za zużycie pochodzące z części wspólnych oraz ewentualnych strat w ramach całego budynku. Część ta rozliczana jest najczęściej według powierzchni lub kubatury wszystkich lokali.

• według podzielników
Sposób ten wykorzystywany jest najczęściej przez spółdzielnie mieszkaniowe. Podzielniki nie są urządzeniami pomiarowymi, lecz wskaźnikowymi. Stanowią alternatywę dla rozliczania kosztów według powierzchni lub kubatury. Nierzadko przy zastosowaniu podzielników rozważane jest obliczanie faktycznego zużycia ciepła przez lokatorów skorygowane o wskaźnik, charakteryzujący położenie mieszkania. Dzieje się tak dlatego, że np. mieszkanie szczytowe wymaga większej ilości ciepła do jego ogrzania niż takie, które sąsiaduje z mieszkaniami ze wszystkich stron. Tym samym użycie ciepła dla uzyskania tej samej temperatury, którą cieszy się "środkowy" sąsiad, jest w tych lokalach wyższe. Podzielniki, choć wzbudzają kontrowersje (nadmierne oszczędności mogą prowadzić do wychładzania budynku, a lokale zbyt oszczędnie ogrzewane w rzeczywistości  ogrzewane są przez sąsiadów), pozwalają mieć kontrolę nad własnym zużyciem ciepła.