Cieszę się, że dyskusja o przestrzeni publicznej budzi takie emocje, ale wolałbym, by była ona skierowana na wspólne tworzenie - pisze w polemice do artykułu Krzysztofa Koprowskiego główny projektant przebudowy Węzła Wzgórze
w Gdyni, Jan Kosiedowski.
Przypomnijmy: nasz redakcyjny kolega zarzucał węzłowi, że jest nie tylko nieprzyjazny jego pieszym użytkownikom, ale także nieestetyczny.
- Pieszych zmuszono do chodzenia po tunelach i schodach, natomiast kierowcom ułatwiono wjazd do centrum, co stoi w sprzeczności z współczesną myślą urbanistyczną, zgodnie z którą ruch indywidualny w centrum wygasza się na rzecz transportu zbiorowego -
pisał w połowie lutego.
Dziś publikujemy odpowiedź
Jana Kosiedowskiego, głównego projektanta węzła i prezesa firmy projektowej Biuro Projektów Budownictwa Komunalnego.
***W latach 90. powstało szereg koncepcji układu komunikacyjnego miasta, w tym Drogi Różowej - trasy, która miała obsłużyć tereny po zachodniej stronie torów i odciążyć już wtedy obciążoną ruchem al. Zwycięstwa , dla której nie było alternatywy na kluczowym dla miasta kierunku północ - południe. Jednym z kluczowych elementów układu komunikacyjnego (najważniejszy po stronie południowej centrum miasta) jest węzeł integracyjny Wzgórze Św. Maksymiliana.
Do jego podstawowych zadań należą: integracja komunikacji publicznej (
SKM, autobusy, trolejbusy) i ruchu pieszego, stworzenie prostego, czytelnego układu przesiadania się z SKM na linie komunikacji miejskiej (autobusy, trolejbusy), bezpieczne dojście do budynku Urzędu Miasta i innych celów w obszarze centrum (sklepy, mieszkania, restauracje itp.).
Poza tym węzeł zapewnia obsługę ruchu samochodowego na głównych ciągach komunikacyjnych miasta tj. ul. Śląska - Droga Gdyńska (Droga Różowa), Al. Zwycięstwa - ul. Władysława IV oraz sprawne połączenia wyżej wymienionych tras (pod torami kolejowymi).
Węzeł jest tak zaprojektowany, by w przyszłości można go było rozbudowywać. Dotyczy to także wbudowanych w niego dróg rowerowych.
Część krytyków zarzuca projektowi, że zrealizowane rozwiązanie nie jest "bezkolizyjne" oraz ogranicza ono ruch samochodów do ul. Świętojańskiej i ul. Kopernika.
Osobiście uważam przyjęcie tego rozwiązania uważam za duży sukces kierowanego przeze mnie zespołu projektowego BPBK. Jest ono bardzo sprawne komunikacyjnie przy stosunkowo niskich kosztach budowy. Ograniczenie ruchu w kierunku centrum to świadoma decyzja, wynikająca z dążenia do ograniczenia uciążliwości ruchu samochodów w tym obszarze.
Ważnym elementem układu komunikacyjnego jest rozdzielenie ruchu pieszego i samochodowego. Duże natężenia ruchu kołowego i pieszego wymagały takiego rozwiązania ze względów funkcjonalnych i bezpieczeństwa ruchu.
Tunel dla pieszych jest główną osią komunikacyjną ruchu pieszego i łączy pętlę przy ul. Kieleckiej, przystanek SKM (docelowo również
Kolei Metropolitalnej) z przystankami autobusowo - trolejbusowymi na ul. Władysława IV i Świętojańskiej.
Autor krytycznej analizy węzła zarzuca projektantom wykorzystanie materiałów o niskiej estetyce. W tym miejscu muszę przypomnieć o kilku ważnych sprawach.
Węzeł jest kolejnym, ale nie ostatnim, etapem rozbudowy tego obszaru. Koszty jego budowy ograniczono z uwagi na ograniczone środki finansowe miasta i zasady uzyskiwania dotacji z Funduszy UE. Świadomie przyjęto materiały identyczne jak na Drodze Gdyńskiej i ul. Władysława IV, czyli bitumiczne nawierzchnie jezdni, chodniki i ścieżki rowerowe z płytek betonowych i ograniczono wystrój tunelu do minimum. Nawiązując do wypomnianych w artykule lamp, to zaznaczam, że są one "wandaloodporne" , podobne są stosowane np. w londyńskim metrze.
Ważnym elementem kształtowania przestrzeni publicznej jest
Skwer Plymouth . W ramach budowy tzw. Urzędu "BIS", poziom Skweru zostanie obniżony do poziomu posadzki tunelu, więc mur, o którym mowa w artykule, zniknie. Alejki, zieleń i zbiornik wody oraz stylowe oświetlenie nadadzą temu miejscu rangę "salonu miasta". Tutaj samochody zostaną "sprowadzone pod ziemię", do parkingu wielopoziomowego.
Kolejnym etapem będzie wykorzystanie przestrzeni "uwolnionej od asfaltu", pomiędzy nową ul. Władysława IV i torami PKP.
Do czasu sprecyzowania programu zagospodarowania tych przestrzeni i uzgodnienia docelowego wystroju i standardów plastycznych i architektonicznych, wnętrze tunelu może być zagospodarowane na cele " zewnętrznej galerii miasta". Daje to szansę przekształcenia tunelu w zmienną wystawę sztuki nowoczesnej lub historii miasta, eksponowanej w przestrzeniach miejskiej cyrkulacji.
Bardzo się cieszę, że że mieszkańcy reagują na zmiany zachodzące w przestrzeni publicznej. Marzę jednak, żeby dyskusja na ten temat, była skierowana na wspólne tworzenie, bez zbędnej agresji i obrażania innych.
Jan T. Kosiedowski - jest planistą z wieloletnim doświadczeniem, inżynierem projektu i prezesem Biura Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy